Dla odmiany nieco włóczęgi po Puszczy Noteckiej. Dotarłem do Kozy opuszczonej osady puszczańskiej o której już tu kiedyś wspominałem. Powrót szosą z Wiejc.




Pokaż trasę GPS Rower:Kross Dane wycieczki: 63.98 km (36.00 km teren), czas: 04:19 h, avg:14.82 km/h, prędkość maks: 0.00 km/h
Temperatura: HR max: (%) HR avg: (%) Kalorie: (kcal)

     Początkowo miała to być tylko nieco rozszerzona powtórka z wczorajszej trasy która nieoczekiwanie została w Bledzewie przedłużona aż do Templewa.
     W samym Bledzewie zajechałem na rzadko odwiedzany cmentarz żydowski. Dotychczas byłem tam dwa, lub trzy razy. Latem odstrasza od tego nieco piaszczysta droga, dziś było zupełnie przyzwoicie, a nawet nie musiałem zawracać do Bledzewa. Oddzielająca go od szosy Jordanka zupełnie wyschła i można było suchą stopą wydostać się na szosę do Sokolej Dąbrowy w pobliżu stawów. Właśnie to w połączeniu z słoneczkiem które wyjrzało zza chmur skłoniło mnie do przedłużenia wycieczki o okrężną trasę przez Nową Wieś, Templewo i Goruńsko.
    Kiedyś zastanawiałem się jak to było możliwe że w dobrach klasztornych, a Bledzew do nich należał, mieszkało spore skupisko ludności żydowskiej, przecież w przedrozbiorowej Rzeczypospolitej w miejscowościach należących do kościoła katolickiego Żydzi nie byli tolerowani. Inaczej było w majątkach szlacheckich a zwłaszcza w miastach królewskich gdzie stanowili spory odsetek, chociaż jako pozbawieni wielu praw nie byli obywatelami zbyt wysokiej kategorii. Inaczej było w sąsiednich Prusach gdzie szereg aktów prawnych z końca XVIII i pierwszej połowy XIX wieku zniosło średniowieczne ograniczenia. Po drugim rozbiorze Bledzew znalazł się w zaborze pruskim i sytuacja prawna wielkopolskich Żydów uległa radykalnej zmianie. Przestały obowiązywać wcześniejsze ograniczenia, ponadto pod koniec XVIII wieku w Prusach przejściowo obowiązywał nakaz osiedlania się Żydów w miastach, te uwarunkowania spowodowały napływ kilkunastu rodzin żydowskich do Bledzewa. W roku 1797 w mieście osiedliło się kilka rodzin z pobliskiego szlacheckiego Goruńska i kilkanaście z odległego o ok 15 km. Trzemeszna. Nawiasem mówiąc właściciel Trzemeszna widząc jaki uszczerbek w dochodach przynosi wyjazd Żydów szybko postarał się o nadanie praw miejskich dla Trzemeszna (miało je w latach1804-1870). W roku 1840 bledzewska gmina żydowska osiągnęła szczyt rozwoju licząc 122 osoby. Po roku 1850 prawodawstwo pruskie zniosło ostatnie ograniczenia dla Żydów co spowodowało stopniowe ich przenoszenie się do dużych miast gdzie mieli większe możliwości. Na początku XX wieku pozostało ich w Bledzewie zaledwie kilku. Ostatni pogrzeb na cmentarzu żydowskim miał miejsce w styczniu 1939 r. Wkrótce potem córka i wnuczka ostatniego pochowanego Żyda, Siegfrieda Gurau wyjechały kończąc niemal półtorawieczną obecność Żydów w Bledzewie. 
   Trasą przez Sokolą Dąbrowę, Nową Wieś, Templewo i Goruńsko jeżdżę dosyć często traktując ją jako autonomiczną wycieczkę przy okazji wyjazdu w kierunku Bledzewa. Poniżej kilka dzisiejszych zdjęć.





Pokaż trasę GPS Rower:Kross Dane wycieczki: 61.60 km (26.00 km teren), czas: 04:07 h, avg:14.96 km/h, prędkość maks: 0.00 km/h
Temperatura: HR max: (%) HR avg: (%) Kalorie: (kcal)

     Okrężną drogą do Zemska.
Pokaż trasę GPS Rower:Kross Dane wycieczki: 43.02 km (16.00 km teren), czas: 03:04 h, avg:14.03 km/h, prędkość maks: 0.00 km/h
Temperatura: HR max: (%) HR avg: (%) Kalorie: (kcal)

    Ponownie kierunek Lubniewice. Prognozy były dosyć niepewne a ten kierunek ma tą zaletę że w dowolnej chwili można przerwać wycieczkę i nie wracać tą samą drogą. Skoro byłem już w Lubniewicach to okrążyłem Lubniewsko. Poniżej kilka zdjęć z wycieczki.




Pokaż trasę GPS Rower:Kross Dane wycieczki: 74.52 km (30.00 km teren), czas: 04:54 h, avg:15.21 km/h, prędkość maks: 0.00 km/h
Temperatura: HR max: (%) HR avg: (%) Kalorie: (kcal)

     Przejazd przez Bledzew, Templewo i Międzyrzecz.  


Pokaż trasę GPS Rower:Kross Dane wycieczki: 61.87 km (0.00 km teren), czas: 03:35 h, avg:17.27 km/h, prędkość maks: 0.00 km/h
Temperatura: HR max: (%) HR avg: (%) Kalorie: (kcal)

    Dziś ciąg dalszy przedwczorajszej wycieczki do Uroczyska Lubniewsko. Tym razem zapuściłem się do doliny Czerwonego Potoku ale tylko do wysokości stawu Żabie Oko i ceglanego wiaduktu kolejowego spinającego brzegi wąwozu. Szlak można byłoby przedłużyć dalej do źródeł strumyka i na górę Głaźnik. Warto byłoby się tam wybrać dla zabytków przyrody nieożywionej, czyli do Koźlego i Gołębiego Kamienia. Niestety o ile szosy są dziś zupełnie przyzwoite to po lesie jeździ się dosyć ciężko, a ponadto pozostaje kwestia krótkiego dnia.
    Czerwony potok, niespełna trzykilometrowa rzeczka wypływa z źródlisk ukrytych gdzieś w wąwozach wcinających się w zbocza wysoczyzny rozciągającej się w kierunku Wędrzyna, początkowo wije się w głębokim jarze, przed wiaduktem kolejowym rozlewa się w niewielki staw o wdzięcznej nazwie Żabie Oko i na drugiej stronie rozlewa się po zabagnionej dolinie aby w końcu wpaść do jeziora Lubniewsko. Kiedyś przy wylocie Żubrowskiego Wąwozu był młyn wodny po którym zostało jedynie parę kamieni i przeprawa przez strumyk
    Od wiaduktu zamierzałem starym nasypem dotrzeć do Glisna i wrócić do domu przez Lubniewice. Tamtejszy węzeł szlaków znam stosunkowo dobrze ale dziś, może przez zimową scenerię, niechcący wjechałem w drogę do Wędrzyna. Początkowo trochę sceneria mi nie pasowała, ale kierunek był do przyjęcia więc nie zawracałem. Może w ten sposób dołożyłem trochę kilometrów ale zyskałem na lepiej odśnieżonej drodze przez Trzemeszno, Grochów i Templewo.
  Wszystko wskazuje że na tym skończy mi się laba i dłuższe wycieczki w okresie przedświątecznym. Poniżej parę zdjęć:


Pokaż trasę GPS
Rower:Kross Dane wycieczki: 77.86 km (11.00 km teren), czas: 05:05 h, avg:15.32 km/h, prędkość maks: 0.00 km/h
Temperatura: HR max: (%) HR avg: (%) Kalorie: (kcal)

   Po mieście i do Zemska. Warunki do jazdy pod psem, dzisiejsze wyjazdy były podyktowane potrzebami innego rodzaju niż tylko chęć przejażdżki.



Pokaż trasę GPS

Rower: Dane wycieczki: 24.30 km (0.00 km teren), czas: 01:52 h, avg:13.02 km/h, prędkość maks: 0.00 km/h
Temperatura: HR max: (%) HR avg: (%) Kalorie: (kcal)

    Kiedy ponad dziesięć lat temu po raz pierwszy trafiłem na niebieski szlak rowerowy nad jezioro Lubniewsko poczułem jakbym się wrócił do krainy młodości na rodzinnym Pogórzu Ciężkowickim. Niezliczone pagórki, przepastne wąwozy a do tego wyskakujące z zza każdego zakrętu liczne zatoki jeziora zauroczą chyba każdego kto ma odrobinę wrażliwości na piękno przyrody i krajobrazu. Pod tymi dwoma linkami pozwoliłem sobie zamieścić kilka wspomnień i zdjęć z poprzednich wyjazdów
   Na razie zima obchodzi się z nami łagodnie, no bo cóż to za przeszkoda temperatura tuż poniżej zera, brak wiatru i kilka centymetrów śniegu. Więc warunki do wyjazdów wręcz wymarzone, na dodatek na razie nie ma dla emeryta żadnego czasochłonnego zajęcia więc korzystam z okazji.
    Wczoraj wieczorem przyszedł mi do głowy pomysł wyjazdu do Lubniewic na szlak wokół jeziora Lubniewsko i do wąwozów pod Żubrowem.
    Lubniewice, kilkutysięczne miasteczko leżące o dwadzieścia parę kilometrów na południowy zachód od Skwierzyny zostało hojnie obdarzone przez Stwórcę w wody i lasy. Samo miasteczko leży na przesmyku pomiędzy jeziorami Lubiąż i Krajnik, a tuż za rogatkami rozciąga się kolejne - Jezioro Lubniewsko i otaczający je “Zespół Przyrodniczy Uroczysko Lubniewsko” będące celem mojej dzisiejszej wycieczki. Jezioro leży w obniżeniu terenu a jedynie od strony jeziora Lubiąż teren się obniża, oba jeziora łączy kilkudziesięciometrowy przesmyk. Za sprawą licznych wzniesień i wąwozów teren wokół jeziora przypomina podgórski.
     W zboczach schodzących od zachodniej strony do misy jeziora wody polodowcowe wyżłobiły kilkanaście wąwozów. Najefektowniejszym z nich jest “Wąwóz Żubrowski”, drugi cel dzisiejszej wycieczki. Długi na około 700 metrów z licznymi odgałęzieniami i bardzo stromymi zboczami wrzyna się w zbocze doliny na około 30 metrów. Stromizna zboczy sprawia że dla patrzącego z dna wąwozu wydaje się że jest to co najmniej dwa lub trzy razy więcej.
    Brak czasu sprawia że rezygnuję z wizyty pod pobliskim równie efektownym wiaduktem kolejowym nad Czerwonym Potokiem. Z wąwozu zjeżdżam do ruin Górskiego Młyna i zawracam do domu. Rozbieżność  pomiędzy zapisanym śladem GPS a rzeczywistym wynosząca ok 6 km. spowodowana jest tym że nad brzegami Lubniewska na pewiem czas wyłączył mi się zapis.
  Poniżej kilka zdjęć z dzisiejszego wyjazdu:



Pokaż trasę GPS Rower:Kross Dane wycieczki: 74.08 km (26.00 km teren), czas: 04:34 h, avg:16.22 km/h, prędkość maks: 0.00 km/h
Temperatura: HR max: (%) HR avg: (%) Kalorie: (kcal)

   Półsłużbowy wyjazd do Zemska. Przy okazji trochę pokluczyłem po okolicy, między innymi zajechałem pod GW Ludendorff.



Pokaż trasę GPS Rower:Kross Dane wycieczki: 46.04 km (27.00 km teren), czas: 03:13 h, avg:14.31 km/h, prędkość maks: 0.00 km/h
Temperatura: HR max: (%) HR avg: (%) Kalorie: (kcal)

    Zimowy wjazd na Bukowiec. Do wycieczki na Bukowiec nabrałem apetytu po przeczytaniu na fb wpisu utworzonego przez znajomego z Międzyrzecza który z grupą przyjaciół wybrał się w niedzielę na Gorajec. Gorajec jest nieco niższym (o kilka metrów), ale wymagającym nieco więcej wysiłku podczas wchodzenia, sąsiadem Bukowca. Na obydwa szczyty zabrakło czasu, musiałem wybierać, wypadło na Bukowiec. Liczyłem że być może starczy jeszcze czasu na zboczenie z szlaku do lasu cisowego rosnącego na stokach wzgórza przy drodze do Wielowsi. Ostatecznie do cisów muszę się wybrać przy innej okazji.
  Kilka lat temu przejechałem ten szlak niemal tymi samymi drogami, a więc przez Templewo i nad Jeziorami Buszno oraz Buszenko, jechałem wtedy wiosną więc zdjęcia z tamtej wycieczki wyglądają zdecydowanie weselej.
  Przejeżdżając obok Buszna mijam kilka kamieni poświęconych pamięci leśników szczególnie zasłużonych dla tych pięknych lasów. Do dziś jeszcze można na nich odczytać nazwiska Fererstack i Oblaser. Jeden z głazów mianowicie ten który jest poświęcony pamięci Otto Weddigena, kapitana niemieckiej łodzi podwodnej z roku 1914, stanowi wśród nich wyjątek.
   Bukowiec nie jest jakimś niebotycznym szczytem wznosi się bowiem zaledwie na 227 m. n.p.m., a nieco ponad 120 m. nad poziom pobliskiego jeziora Buszno  ale pomimo tego w promieniu co najmniej 100 kilometrów w lubuskim prawdopodobnie nie ma wyższego wzniesienia.
   Część szlaków rowerowych, a zwłaszcza czerwony prowadzi skrajem wędrzyńskiego poligonu gdzie w zasadzie nie powinno się wkraczać bez zgody jego komendanta. Zaryzykowałem i z rozmysłem popełniłem wykroczenie. Nawiasem mówiąc nigdy tam nikogo nie spotkałem, dziś również.
   Ścieżka na sam szczyt okazała się zbyt śliska do jazdy i kilkadziesiąt metrów musiałem pokonać na własnych nogach. Z napisu na śniegu wynika że ktoś był tu już dziś kilka godzin wcześniej,
   Powrót do domu przez Międzyrzecz. Poniżej kilka zdjęć.




Pokaż trasę GPS Rower:Kross Dane wycieczki: 75.69 km (17.00 km teren), czas: 04:57 h, avg:15.29 km/h, prędkość maks: 0.00 km/h
Temperatura: HR max: (%) HR avg: (%) Kalorie: (kcal)