Dzisiejszy wypad do sąsiedniej Wielkopolski był zaplanowany od dwóch tygodni i pierwotnie miał sięgnąć o wiele dalej bo aż do Wronek. Poranna niepewna pogoda, zapowiadane burze spowodowały że wyjechałem dopiero przed południem. Wronki z zrozumiałych względów odpadły ale przejechałem pierwszy zaplanowany odcinek do Kamionnej.
   Kamionna od dawna mnie interesowała ze względu na efektowny szczyt miejscowego kościoła widoczny z drogi podczas przejazdu do i z Poznania. Później podczas poszukiwania informacji o Kamionnej dowiedziałem się że przynajmniej dwukrotnie w XVI i XVII w. uzyskała prawa miejskie, chociaż miasteczko nie rozwinęło się i ostatecznie w drugiej połowie XIX w. je utraciło.
  W Kamionnie zachował się małomiasteczkowy układ z niewielkim rynkiem, oraz gotycki kościół zbudowany w 1499 r z fundacji Mikołaja Kamińskiego, opata klasztoru cystersów w Bledzewie. Kościół usytuowany jest na wysokim brzegu doliny rzeczki Kamionki, do ściany południowej przylega wieża dzwonnicy nakryta ceglanym hełmem ostrosłupowym.
   W pobliże kościoła przeniesiono zabytkowy słup milowy. Słup w kształcie dzwonu był jednym z wielu ustawionych przy jednej z pierwszych zbudowanych w Wielkopolsce szos. Płatna (pobierano na niej myto) żwirowa droga zbudowana w latach 1826-1835 łączyła Poznań z Kostrzynem, gdzie łączyła się z zbudowaną wcześniej drogą do Berlina. Co milę pruską (7532,48 m) umieszczano takie kamienne słupy


   Z Kamionnej ruszam do Międzychodu. Wypatrzyłem na mapie jakąś drogę prowadzącą do Kolna i stamtąd przez Bielsko do Międzychodu. Droga na odcinku do Kolna okazała się drogą żwirową. W Kolnie miałem ochotę zobaczyć założenie folwarczne. Okazało się że obiekty są w rękach prywatnych i bez porozumienia z właścicielem wstęp surowo wzbroniony. Z drogi właściwie nic nie widać, ale to co widać pozwala przypuszczać że budynki dworskie są w stanie dosyć daleko zaawansowanej dewastacji. Na skraju znajdującego się mniej więcej w połowie wioski niewielkiego lasku ustawiona tablica informująca że w 1919 Kolno było jedną z najdalej wysuniętych na zachód placówek powstańców wielkopolskich, a 7.02.1919 o wioskę została stoczona jedna z większych bitew powstania.


   Za tablicą zaczyna się asfalt. Wyjeżdżam w Bielsku pod Międzychodem. Dziś pozwoliłem sobie na zwiedzenie śródmieścia. Obmyłem się z kurzu i potu pod Laufpompą i napiłem się do woli tej "cudownie pachnącej" wody. Poprzednim razem sprawdziłem że to niczym nie grozi:) Na rynku odwiedziłem fontannę z rybakiem pod gruszą i osiołka mleczarza. Kilka fotografii i w dalszą drogę.


   Żeby nie iść na skróty wracałem do domu drogą do Drezdenka. Właściwie prawdę mówiąc to było oddalanie się. W  Sowiej Górze zwrot w kierunku Lubiatowa, jeszcze kilkanaście kilometrów i jestem prawie w domu tzn. w Gościmiu. Z Gościmia do Skwierzyny jest niemal 30 km, prawie tyle samo co z Międzychodu, ale za to nie wracam drogą którą wszyscy znają.


   Z Gościmia już bez żadnych innowacji; Goszczanowo, Lipki, Murzynowo i Skwierzyna. Dojeżdżając do Skwierzyny słyszę odległe gromy nadciągającej burzy. Wstrzeliłem się z wyjazdem w samą porę,  rano wyjechałem po deszczu, wróciłem do domu przed burzą.


Rower: Dane wycieczki: 107.75 km (5.00 km teren), czas: h, avg: km/h, prędkość maks: 0.00 km/h
Temperatura: HR max: (%) HR avg: (%) Kalorie: (kcal)

   Kolejny raz ruszyłem rowerem na trasę nordic. Nie wchodzimy sobie w drogę z piechurami ponieważ dziś nie spotkałem na szlaku żadnego. W dogodnych miejscach zrobiłem kilka podejść z wałów do oddalonego o kilkaset metrów brzegu rzeki aby zobaczyć poziom wody. W niektórych miejscach gdzie były płycizny brzeg cofnął się o kilkanaście metrów, a dno usiane jest skorupami małż. Zapach też nieszczególny.
   No i w końcu rusza przebudowa mostu na Warcie w ciągu drogi wojewódzkiej 159. Dziś widziałem że teren został przygotowany do symbolicznego wbicia łopaty przez panią Polak, marszałek województwa.  W pierwszym etapie ma być zbudowana tymczasowa przeprawa, a następnie zostanie niemal kompletnie rozebrany stary most - zużyty niemal do granic bezpieczeństwa, i wtedy zostanie zbudowany nowy. Nieobeznanych z miejscowymi realiami informuję że najbliższe przeprawy do drugiej części gminy poza tym mostem znajdują się ponad 30 km w Gorzowie lub przez niewiele lepszy w wielkopolskim Międzychodzie.

Rower: Dane wycieczki: 22.28 km (10.00 km teren), czas: h, avg: km/h, prędkość maks: 0.00 km/h
Temperatura: HR max: (%) HR avg: (%) Kalorie: (kcal)

   Mieszkanie nagrzane po całodziennym skwarze dlatego z wielką przyjemnością zrobiłem sobie wieczorną przejażdżkę trasą nordic walking. Tak jak sugeruje nazwa przebiega ona nadwarciańskim wałem przeciwpowodziowym i powrót drogą prowadzącą do pól i łąk w zakolu Warty. Reszta kilometrów została zrobiona dla zaspokojenia ciekawości, po prostu pojechałem obejrzeć nowe inwestycje drogowe w mieście (jeszcze trwają prace budowlane, ale nieoficjalnie można przejechać nową ulicą od dworca PKP do trasy wylotowej na Międzyrzecz).

Rower: Dane wycieczki: 23.63 km (6.00 km teren), czas: h, avg: km/h, prędkość maks: 0.00 km/h
Temperatura: HR max: (%) HR avg: (%) Kalorie: (kcal)

   Z braku lepszych pomysłów tradycyjna rundka przez Stary Dworek, Zemsko i Popowo.

Rower: Dane wycieczki: 30.12 km (0.00 km teren), czas: h, avg: km/h, prędkość maks: 0.00 km/h
Temperatura: HR max: (%) HR avg: (%) Kalorie: (kcal)

   Przyszła mi ochota aby w upalną niedzielę powałęsać się trochę w cienistych bukowych lasach na wschodnich obrzeżach wędrzyńskiego poligonu. Do Templewa dotarłem klasycznie przez Bledzew. Kolejnych kilka kilometrów boczną szosą do osady Templewko i zagłębiam się w lasy z których wynurzyłem się dopiero po drugiej stronie poligonu w Jemiołowie. Częściowo skorzystałem z drogi prowadzącej do byłego radzieckiego składu głowic jądrowych (kiedyś już wspominałem o nim na blogu). Nad jeziorem Buszno wbijam się na czerwony szlak. Kilkakrotnie korzystałem już z jego odcinków jadąc na Górę Bukowiec, dziś jednak wolę bardziej płaskie drogi.



   Dlatego za mostkiem na kanale łączącym Buszno i Buszenko kontynuuję jazdę nieznanym mi dotychczas odcinkiem czerwonego szlaku poprowadzonym nad brzegiem brzegiem Buszenka. Widoki niemal górskie - z lewej do granicy widoczności stromy, zalesiony stok, po prawej położone kilkanaście metrów niżej wody jeziora i przeciwległy brzeg, stromy, wznoszący się na kilkadziesiąt metrów, porośnięty lasem. Czerwonym szlakiem zamierzałem dotrzeć jak najbliżej do Jemiołowa. Tuż za Buszenkiem zaciekawiła mnie brukowana droga odbiegająca w prawo od szlaku. Podjechałem nią kilka kilometrów aby sprawdzić dokąd prowadzi i w ten sposób trafiłem w miejsce które kiedyś zajmowała wieś Gross Kirschbaum, po polsku Trześniówek. Po wysiedleniu niemieckiej ludności teren wsi zajął poligon a zabudowania z czasem uległy zniszczeniu. Sterczące pomiędzy drzewami wzdłuż drogi schody, stary cmentarz z ruinami kościoła, piwnice i fundamenty budynków sprawiają niesamowite wrażenie. W pobliżu jest jeszcze kilka takich miejscowości znanych mi tylko z słyszenia od bywalców poligonu dziś nie byłem jednak przygotowany na ich poszukiwanie. Wykonałem w "tył zwrot" i brukowaną drogą biegnącą wzdłuż linii energetycznej dotarłem do Jemiołowa.

W Jemiołowie godny zobaczenia skansen maszyn rolniczych. Właściwie jest to całe muzeum na świeżym powietrzu. Ponadto zabytkowy kościół i przy drodze do Łagowa maszty Radiowo-Telewizyjnego Centrum Nadawczego w Jemiołowie, (maszt o wysokości 314 metrów i betonowa wieża o wysokości 99 metrów).

   Łagów dziś zapchany wypoczywającymi do granic możliwości, ponadto trwały jeszcze jakieś odpryskowe imprezy wczorajszego jarmarku joannitów. Przejechałem przez obie bramy, zatrzymałem się chwilę u podnóża zamku, jeszcze na sekundę pod wiadukt i ruszam w drogę powrotną do domu. Przez chwilę kusiła mnie myśl aby przedzierać się przez Żelechów do Boryszyna, ale nie ukrywam że wystraszyła mnie wizja kilkunastu kilometrów bruków.  Więcej zdjęć nie będzie, rozładował się akumulator aparatu.

Rower: Dane wycieczki: 87.48 km (18.00 km teren), czas: h, avg: km/h, prędkość maks: 0.00 km/h
Temperatura: HR max: (%) HR avg: (%) Kalorie: (kcal)

   Dziś znów miałem szczęście do intuicyjnej zmiany już rozpoczętej wycieczki. Początkowo wybrałem się w kierunku Przytocznej i dopiero tam miałem zadecydować gdzie ruszyć dalej, jednak po kilku kilometrach spłoszyła mnie granatowa chmura nadciagająca z południa i  zmieniłem plany. Zawróciłem, przejechałem na drugą stronę Warty i wybrałem się na Święto Warty do Murzynowa. A z nadciągającej chmury spadła ulewa. Dowiedziałem się o niej dopiero podczas jazdy powrotnej, w Murzynowie skończyło się tylko na silnych podmuchach. 
   Generalnie biesiadujące i bawiące się na festynie tłumy to nie są klimaty które mnie rajcują dlatego trzymałem się raczej brzegu rzeki. Spóźniłem się na zawody drwali i rejsy po rzece. Obejrzałem natomiast pokaz wodnych akrobacji i próbę bicia rekordu Guinnessa w przeciąganiu najdłuższej liny przez rzekę. Nie obyło się bez humorystycznych incydentów - podczas pierwszej próby pękła lina. Po kilkunastu minutach zawody wznowiono i prawdopodobnie już wszystko dalej przebiegało zgodnie z planem.

Rower: Dane wycieczki: 36.80 km (2.00 km teren), czas: h, avg: km/h, prędkość maks: 0.00 km/h
Temperatura: HR max: (%) HR avg: (%) Kalorie: (kcal)

   Nigdy dotychczas nie byłem w Ośnie. Liczyłem że po pracy zdążę tam dojechać o przyzwoitej porze, uda się zwiedzić miasteczko i jeszcze przed zmrokiem zrobię kawał drogi powrotnej. Jak było do przywidzenia, znów się przeliczyłem. Już za Krzeszycami zacząłem mieć wątpliwości czy starczy czasu. Ponadto nie wziąłem z sobą mapy i miałem lekkie trudności z swoim umiejscowieniem w nieznanym terenie. Udało mi się wprawdzie przekroczyć granicę gminy, do Ośna pewnie też bym dojechał ale za jakimś obiektem wyglądającym na fermę norek przed Radachowem odpuściłem. I to była słuszna decyzja. W Skwierzynie byłem o 22, a Ośno nadal pozostało na któryś weekend.
Rower: Dane wycieczki: 98.50 km (0.00 km teren), czas: h, avg: km/h, prędkość maks: 0.00 km/h
Temperatura: HR max: (%) HR avg: (%) Kalorie: (kcal)

   Dzisiejszy wyjazd nie miał żadnego określonego celu. Rano zatrzymały mnie w domu wizyty rodzinne. Dopiero po południu powłóczyłem się trochę po okolicznych drogach, popatrzyłem na pracujących rolników. Żadnych ciekawostek.

Rower: Dane wycieczki: 43.20 km (0.00 km teren), czas: h, avg: km/h, prędkość maks: 0.00 km/h
Temperatura: HR max: (%) HR avg: (%) Kalorie: (kcal)

   Po trzytygodniowej nieobecności witam wszystkich znajomych i przyjaciół.
   Dziś przed wieczorem ponownie ruszyłem w teren. Czasu do zmroku zostało niewiele, raptem jakieś 1,5 godziny zatem wybór niewielki. Tradycyjnie wypada ruszyć gdzieś w kierunku Bledzewa lub Międzyrzecza, padło na Międzyrzecz.   Jeszcze przed Popowem kusiła mnie droga do Rokitna, obawiałem się jednak o jej przejezdność. Żeby nie wracać tą samą drogą zaryzykowałem jazdę terenową do Mostu Bieruta. Zjazd z szosy na wysokości Rojewa, po 14 km leśnych dróg i przekroczeniu Obry tytułowym Mostem Bieruta ponownie znalazłem się na szosie w Bledzewie. Powrót do Skwierzyny szosą przez Zemsko.
   Zdjęć nie robiłem. Zamieszczałem je na blogu w listopadzie ubiegłego roku, a od tamtego czasu nic się tam nie zmieniło. Dla niezorientowanych wyjaśniam że wspomniany Most Bieruta od kilku lat jest już tylko wspomnieniem. Obecnie na jego miejscu istnieje przepust wykonany z podwójnie ułożonych, kilkumetrowej średnicy, karbowanych rur stalowych. Znajduje się on na Obrze w ciągu lokalnej leśnej drogi prowadzącej z Chyciny do Głębokiego. W lecie często można spotkać w rejonie przeprawy kajakarzy. Dziś również  natknąłem się na jakąś grupkę. Rower: Dane wycieczki: 33.00 km (14.00 km teren), czas: h, avg: km/h, prędkość maks: 0.00 km/h
Temperatura: HR max: (%) HR avg: (%) Kalorie: (kcal)