Mało czytelna inskrypcja w języku niemieckim zawiera prośbę do Matki Boskiej o błogosławieństwo dla ziemi bledzewskiej i informuje że u jej stóp znalazło miejsce wiecznego spoczynku 87 żołnierzy rosyjskich z kampanii napoleońskiej zmarłych w okresie od marca do lipca 1814 r.  w lazarecie utworzonym w bledzewskim klasztorze.


Jezioro Glinik.


Punkt do odszukania podczas biegu na orientację. Ukryty za drzewem na większym półwyspie.








Widoczki z Małego Półwyspu.

W ciągu tygodnia zniknęła stara konstrukcja remontowanego mostu.


Nowe rondo na DK 24. Widok z pobliskiego bunkra. W trakcie budowy odsłonięto i usunięto na bok elementy dawnych urządzeń fortyfikacyjnych.


Wydobyte z gruntu fundamenty barier. Umieszczone na poboczach drogi bariery z szyn uniemożliwiały usunięcie z jezdni uszkodzonych ostrzałem pojazdów blokując w ten sposób przejazd pozostałym.



Pod jezdnią ukryty był fundament zapory. W widoczne gniazda wkładano odcinki szyn zamykając przejazd. Ich wyciągnięcie wymagało czasu i spokoju. Przejazdu pilnował oddalony o kilkanaście metrów bunkier.


Umieszczony na pobliskim leśnym parkingu pomnik został przeniesiony z przebudowywanego skrzyżowania. Ząb czasu lekko nadgryzł monument. Dziś tego nie widać że upamiętnia szlak przemarszu 2 Armii WP na Łużyce.  

 


Pomiędzy Templewem a Wielowsią istnieje stara brukowana droga prowadząca przez las. Mniej więcej w równej odległości od obydwu miejscowości istniał kiedyś duży młyn wodny na Strudze Jeziornej. Do dziś pozostało tylko malownicze jeziorko, a właściwie staw młyński i po drugiej stronie drogi poprowadzonej na koronie tamy, fundamenty z śladami maszynowni młyna.


Otoczony kamiennym murkiem kriegerdenkmal w Wielowsi. W kompozycji ciekawostką jest drugi z kamieni będący prawdopodobnie zastosowanym wtórnie średniowiecznym kamieniem pokutnym.


Pustostany w Zarzynie. Blok jest do sprzedania od zawsze, tzn. od kiedy byłem tam pierwszy raz jakieś sześć lat temu.






Boryszyn. Nowym nieznanym mi dotychczas elementem w wiosce jest wyeksponowane na placyku działo.




Wieża widokowa przed siedzibą muzeum MRU w Pniewie k/Kaławy. I jedyny ciekawszy widok z platformy widokowej. W innych kierunkach, a zwłaszcza na wschód, widać ciągnące się aż po horyzont płaskie jak stół pola. Obiekty znajdują się na grzbiecie niewielkiego wzniesienia i ten widok pokazuje dlaczego tu a nie gdzie indziej przebiegają podziemne korytarze, a nad poziom gruntu wystają obiekty bojowe MRU. Przez widoczne na zdjęciu przejście w pasie zębów smoka,  niezauważony przez załogę pobliskiego panzerwerku, w styczniu 1945 przedarł się radziecki batalion czołgów majora Karabanowa. Czołgi zostały ostrzelane dopiero kilka kilometrów dalej w Wysokiej, a w potyczce poległ Karabanow. W międzyczasie zaalarmowana załoga bunkra zablokowała przejazd odcinając batalion od macierzystej brygady. Wytworzył się swoisty pat ponieważ czołgi na zapleczu uniemożliwiły wzmocnienie obsady bunkrów. Jest to jedno z trzech miejsc na linii MRU gdzie w styczniu 45 r. toczyły się walki. Obecnie fakt ten upamiętnia organizowany rokrocznie samochodowy rajd Karabanowa. 

Nad Wartą. 

Ilustracja do tego co napisałem powyżej. Ten dołek jest jednym z mniejszych. Zdjęcia robione komórką więc są takie jakie są.

Oficyna dworska.

Nagrobki księży: Enna i Fischboka.


Nagrobki  Melchiora i Macieja Górnych.

    Przeważnie w sobotę żona widząc że szykuję się do wyjazdu patrzy na to niechętnym okiem. Poniekąd rozumiem jej niechęć, znów na całą sobotę zostaje sama. Dziś jednak byłem nawet delikatnie zachęcany do wyjazdu. Coś mi to podejrzanie wygląda :).
   W ubiegłym tygodniu szukając w internecie jakichś informacji o "drodze frankfurckiej" trafiłem na wzmiankę o Silnej i stacji przeprzęgowej na trasie dyliżansu z Warszawy do Hamburga w której miał gościć Fryderyk Chopin podczas jednej z swoich podróży. Zatem kierunek Pszczew i Silna. Część trasy od Głębokiego do Żółwina pokonałem drogą którą znalazłem w ubiegłą sobotę szukając skrótów. Krócej wprawdzie nie było, ale było za to całkiem inaczej.

    
Wieża w Kwieciu. Zawsze ciekawi mnie do czego mogła ona służyć w osadzie składającej się z jednego, czy też dwóch domów i znajdującej się na polanie w głębi lasu. Oczywiście znajduje się na terenie prywatnym i wstęp surowo wzbroniony.

   W Kuligowie skusił mnie drogowskaz kierujący w boczną drogę do Policka. Droga gruntowa, oznakowana jako niebieski szlak. Początkowo niezła ale ewentualnym naśladowcom nie polecam, ostatni odcinek przed Polickiem stanowi kilkusetmetrowa kałuża. Pozostałe kilka kilometrów pokonałem jednym skokiem. Zwiedzanie Pszczewa zostawiam na później kierując się w stronę Silnej.
     W lesie przed Silną do 1939 przebiegała granica polsko- niemiecka wytyczona na mocy traktatu wersalskiego z 28.06.1919 r. Przy dawnym przejściu granicznym ciekawie zaaranżowany parking. Wjazdu na parking pilnuje postać polskiego pogranicznika, obok kopia wersalskiego kamienia granicznego (oryginalny kamień można zobaczyć obok pałacu w Wierzbnie), a za plecami rzeźby widać resztki fundamentów dawnej niemieckiej strażnicy. Na tym przejściu zginął ostrzelany przez nadciągający oddział Wehrmachtu plutonowy Antoni Paluch jedna z pierwszych ofiar II wojny światowej.

 






Parking na miejscu dawnego przejścia granicznego.

     W czasach kiedy dyliżanse zapewniały obsługę podróżnych, w Silnej znajdowała się tzw. pocztahalteria - punkt wymiany koni z pomieszczeniem służącym krótkiemu pobytowi podróżnych na czas ich wymiany. Budynek tak niepozorny (ważniejsze były stajnie i wozownie) że wyminąłem go nie zauważając. Dopiero w drodze powrotnej zauważyłem tablicę pamiątkową. Informuje ona że w dniu 12 września 1828 gościł tutaj Fryderyk Chopin.




W Silnej.

    Tym razem w drodze powrotnej obejrzałem miejsca które ominąłem podczas wcześniejszych wizyt w Pszczewie, są to po kolei :
- półwysep Katarzyna, miejsce w którym od IX do XIII w istniało słowiańskie grodzisko. Jedna z legend mówi że z tego grodu miała pochodzić jedna z pogańskich żon Mieszka I. Rzeczywiście archeolodzy nie znaleźli jakichkolwiek śladów zniszczenia grodziska w X wieku, a własnie wtedy wojska piastowskie podczas procesu skupiania państewek plemiennych w państwo Mieszka bezlitośnie łupiły i paliły okoliczne osady. Ten gródek jakimś dziwnym trafem nie podzielił ich losu






Półwysep Katarzyna 

- dwór biskupów poznańskich z XIX w. Pszczew w swojej historii pełnił rolę letniej siedziby biskupów poznańskich. Na ich potrzeby powstał reprezentacyjny dwór i folwark. Po drugim rozbiorze majątek przejął rząd pruski. Jednym z kolejnych właścicieli był baron Gartringen. Właśnie on przebudował dwór na istniejący do dziś pałac. Obok w dawnej gorzelni funkcjonuje gospodarstwo agroturystyczne. Naprzeciwko pałacu kamień upamiętniający miejsce w którym do lat sześćdziesiątych stała nieużytkowana od 1945 r. świątynia ewangelicka.




Pałac biskupów i kamień ustawiony na miejscu dawnego kościoła ewangelickiego. Przy drodze do Silnej zachował się jeszcze relikt dawnego cmentarza ewangelickiego. Przed pałacem trochę bałaganu, to ślady jakiegoś remontu.

- Góra Wieżowa - czasem nazywana od niemieckiej nazwy „Schneckenberg” – Górą Sznekową, jest to jak udowodniły badania archeologów świetnie zachowany XIII wieczny gródek stożkowy. Sztucznie usypany pagórek ma wysokość ok. 20 m, na szczycie wznosiła się niegdyś zbudowana z drewnianych bali, wzmocniona polepą wieża mieszkalno-obronna. Dziś można wejść na znajdujący się na szczycie punkt widokowy




Góra Wieżowa i widok na Jezioro Kochle.




Kościół i plebania.

   Rynek z domem szewca i resztę atrakcji Pszczewa dziś odpuściłem. Powrót do domu przez Szarcz, Stołuń i Rokitno.
Nigdy nie zapuszczałem się dalej za Pszczew. Po dzisiejszym wyjeździe stwierdzam że urozmaicony teren za jeziorami pszczewskimi jest bardzo atrakcyjny turystycznie i już mam pomysły na kolejną wycieczkę w kierunku Trzciela.