Dziś również skorzystałem z okazji do przejażdżki. Właściwie nie planowałem na dzisiaj żadnego wyjazdu, jednak kiedy padło pytanie czy nie chciałbym się przejechać odpowiedź mogła być tylko jedna, oczywiście że tak. Trasa rutynowa Murzynowo-Dobrojewo-Gościnowo-Murzynowo z dojazdem do, i powrotem z Murzynowa.
  Czekając na kolegę za mostem na Warcie przypomniałem sobie lokomobile o których przy okazji jednej z swoich wycieczek wspomniał kiedyś kolega Jurek57, a w związku z tym że nieopodal w ogrodzie hotelu "Dom nad rzeką" również widziałem kiedyś taki zespół napędowy. Zanim mój współtowarzysz dotarł na miejsce zbiórki, ja zdążyłem sprawdzić czy lokomobila nadal tam jeszcze stoi. Stoi i wygląda lepiej niż wtedy kiedy widziałem ją po raz pierwszy.


Pokaż trasę GPS
Rower:Kross Dane wycieczki: 29.40 km (0.00 km teren), czas: 01:37 h, avg:18.19 km/h, prędkość maks: 0.00 km/h
Temperatura: HR max: (%) HR avg: (%) Kalorie: (kcal)

  Sytuacja analogiczna jak w niedzielę i poniedziałek. Zmieniłem tylko kierunek wyjazdu.
Do Świniar dojechałem wałem przeciwpowodziowym. Powrót szosą.

Rower:Kross Dane wycieczki: 29.34 km (7.00 km teren), czas: 01:45 h, avg:16.77 km/h, prędkość maks: 0.00 km/h
Temperatura: HR max: (%) HR avg: (%) Kalorie: (kcal)

   Powtórka z dnia wczorajszego.

Pokaż trasę GPS Rower:Kross Dane wycieczki: 22.74 km (0.00 km teren), czas: 01:20 h, avg:17.05 km/h, prędkość maks: 0.00 km/h
Temperatura: HR max: (%) HR avg: (%) Kalorie: (kcal)

  Godzina do dyspozycji, na nic większego nie starczyło czasu.


Pokaż trasę GPS Rower:Kross Dane wycieczki: 22.57 km (0.00 km teren), czas: 01:18 h, avg:17.36 km/h, prędkość maks: 0.00 km/h
Temperatura: HR max: (%) HR avg: (%) Kalorie: (kcal)

   Ostatnio wojewoda lubuski przypomniał władzom samorządowym Międzyrzecza o istnieniu ustawy z dnia 1 kwietnia 2016 r. o zakazie propagowania komunizmu lub innego ustroju totalitarnego przez nazwy jednostek organizacyjnych, jednostek pomocniczych gminy, budowli, obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz pomniki i nakazał zlikwidowanie trzech pomników.
   Samorząd z swojej strony złożył oświadczenie, w którym sprzeciwia się klasyfikowaniu tych trzech pomników jako obiektów propagujących idee komunistyczne lub jakiekolwiek inne totalitarne. Czyli takie, które podlegają pod ustawę i postanowił te stanowisko przesłać wojewodzie.
  Jakkolwiek się ta sprawa zakończy dziś zrobiłem wycieczkę aby je zobaczyć być może (oby nie) ostatni raz.
   Pierwszy z zagrożonych "pomników" znajduje się obok muzeum MRU w Pniewie koło Kaławy. Na kilku bryłach betonu pochodzących z wysadzonego bunkra wyryto napis informujący że w tym miejscu oddział radzieckich czołgów przełamał obronę MRU. "Przełamanie" było trochę przypadkowe, akurat w tym momencie przez krótki okres czasu zapora ustawiona na drodze nie była strzeżona, a załoga bunkra była przekonana że nadjeżdżająca kolumna czołgów to swoi, ale to już całkowicie inna historia. W gruncie rzeczy gdyby nie wzmianka że został wzniesiony w 30-tą rocznicę wyzwolenia ziemi międzyrzeckiej to pomnik jest tablicą informacyjną.



   Kolejny kłopotliwy pomnik, to głaz z skrzyżowania w centrum Wysokiej. Do niedawna była na nim przyśrubowana tablica że w tym miejscu zginął radziecki major Karabanow, dowódca batalionu czołgów który kilka kilometrów wcześniej przemknął przez nieuważnie pilnowaną zaporę w Pniewie. Było to wspomniane wcześniej "przełamanie". Major zginął od ostrzału podobno przez swoją ulubioną metodę dowodzenia z otwartego luku w wieżyczce czołgu. Jak widać tablicy już nie ma, a sam kamień podobno wcześniej upamiętniał mieszkańców Wysokiej poległych na frontach I wojny światowej. 


   I ostatni z pomników to łącznościowiec z Kęszycy Leśnej. Do połowy lat dziewięćdziesiątych w Kęszycy stacjonowała jednostka łączności Północnej Grupy Armii Radzieckiej. Po wyjeździe Rosjan zostały do zagospodarowania opuszczone koszary, a w koszarach betonowy postument przedstawiający czołgającego się łącznościowca. Obecni mieszkańcy Kęszycy zaakceptowali żołnierza i spolonizowali przez umieszczenie na prawym ramieniu naszych barw narodowych i orzełka na hełmie. Jest w pewnym sensie znakiem rozpoznawczym Kęszycy i atrakcją turystyczną, czego byłem dziś świadkiem. 


   W drodze do Kęszycy zajechałem pod jedyny wjazd do podziemi MRU. Jeszcze podczas ostatniego mojego pobytu, krata strzegąca wejścia była zamknięta na zwykły zamek, dziś jest już solidnie zaspawana. Ponieważ przez pewien czas podziemne korytarze i komory MRU były wykorzystywane jako podziemna fabryka zbrojeniowa obok wjazdu zbudowano halę której żelbetowy szkielet zachował się do dnia dzisiejszego.


   Kęszyca to ostatni punkt wycieczki, do domu wróciłem przez Bledzew. 

Pokaż trasę GPS

Rower:Kross Dane wycieczki: 81.24 km (8.00 km teren), czas: 04:35 h, avg:17.73 km/h, prędkość maks: 0.00 km/h
Temperatura: HR max: (%) HR avg: (%) Kalorie: (kcal)

   Jak co piątek kończę pracę wcześniej, pogoda cudowna, żadnych zadań na popołudnie więc wyciągam rower i w drogę. Dziś zrobiona w ekspresowym tempie trasa do Wierzbna, następnie wykonałem zwrot w prawo i przez Zielomyśl, Szarcz, Stołuń, Kuligowo do Międzyrzecza skąd już bezpośrednio do domu.
   Piękna pogoda zrobiła nieprzyjemnego psikusa zamieniając się w śnieżną zawieję, na szczęście na tyle krótką że udało się ją przeczekać w wiacie przystankowej w Brzeźnie.
   W Żółwinie z ciekawości skręciłem w boczną uliczkę i niespodziewanie znalazłem się w granicach Międzyrzecza. Uliczka wyprowadziła mnie na tyły szpitala w Obrzycach. Szpital jest co prawda otoczony płotem, ale bramy są pootwierane zatem jest ogólnodostępny. Przejeżdżając szpitalną uliczką zrobiłem kilka zdjęć. O samym szpitalu wspominałem kilka tygodni temu przy okazji powrotu z wycieczki do Międzychodu.
   Kompleks budynków wzniesionych na początku XX wieku jako jeden z czterech szpitali psychiatrycznych w pruskiej wówczas prowincji poznańskiej swoje funkcje lecznicze pełni do dnia dzisiejszego. W latach czterdziestych ubiegłego wieku w ramach hitlerowskiej akcji T4 w szpitalu wymordowano ok. 10 tys. niepełnosprawnych i chorych umysłowo pacjentów. Ofiary grzebano w grobach masowych na cmentarzyku w lasku za szpitalem. Pamięć ofiar hitlerowskiej służby zdrowia uczczono pomnikami; jednym na terenie szpitala i drugim na jednym z masowych grobów. Na cmentarzyku byłem poprzednim razem, dziś zatrzymałem się przed tym drugim pomnikiem na terenie szpitala. W drodze do głównej bramy wjazdowej mijam budynki dawnej siłowni i zaplecza technicznego, pawilony szpitalne, wieżę ciśnień, kościół i na koniec budynki administracji.
   Po opuszczeniu terenu szpitala do zmroku zostało już tylko tyle czasu aby wrócić do domu bez zbędnego zatrzymywania się.

Pokaż trasę GPS
Rower:Kross Dane wycieczki: 67.21 km (2.00 km teren), czas: 03:17 h, avg:20.47 km/h, prędkość maks: 0.00 km/h
Temperatura: HR max: (%) HR avg: (%) Kalorie: (kcal)

  Właściwie w dzisiejsze popołudnie wybierałem się do swojego lekarza rodzinnego. Nic poważnego, chodziło o skierowanie na rutynowe badanie, ale skoro rano podczas próby zarejestrowania się zabrakło miejsc no to popołudnie zostało wolne. Zatem na rower. Miała być runda przez Rokitno i Międzyrzecz z powrotem przez Popowo. Już w trakcie samej jazdy zorientowałem się że muszę wprowadzić zmiany i nieco skrócić dystans stąd zmiana kierunku na Lubikowo. Potem jeszcze raz w Lubikowie przyciąłem trasę do Przytocznej. I wyszło niemal idealnie, zakończyłem wycieczkę równo z zmrokiem. 

Pokaż trasę GPS
Rower:Kross Dane wycieczki: 38.52 km (8.00 km teren), czas: 02:07 h, avg:18.20 km/h, prędkość maks: 0.00 km/h
Temperatura: HR max: (%) HR avg: (%) Kalorie: (kcal)

   Zakładałem że dziś nie uda się nigdzie  wyjechać, ale skoro czas i pogoda pozwala to czemu nie skorzystać. Zrobiłem spokojną trasę w okolicy Popowa i Zemska z wykorzystaniem drogi technicznej przy S3 i okolicznych szos.

Pokaż trasę GPS
Rower:Kross Dane wycieczki: 28.30 km (6.00 km teren), czas: 01:37 h, avg:17.51 km/h, prędkość maks: 0.00 km/h
Temperatura: HR max: (%) HR avg: (%) Kalorie: (kcal)

   Dziś wypuściłem się na leśne drogi za Obrą, kiedyś systematycznie odwiedzane w niedzielne popołudnia, teraz trochę zaniedbane. Drogi pożarowe dziś jeszcze były zamrożone, ale jutro wobec nadchodzącej odwilży będą pewnie już trudne do pokonania, czyli kolejny raz będą dostępne dopiero za kilka tygodni. Trasa prowadziła przez Rakowo, Trzebiszewo, dalej w głąb lasów do miejsca nazywanego Spaloną Leśniczówką, tam zrobiłem zwrot w rejon osady Krzywokleszcz, kolejny zwrot do leśniczówki Bledzewko, i na koniec wzdłuż Obry do ruin GW Ludendorff gdzie ponownie przekroczyłem Obrę. 
   

Pokaż trasę GPS
Rower:Kross Dane wycieczki: 32.41 km (28.00 km teren), czas: 02:00 h, avg:16.20 km/h, prędkość maks: 0.00 km/h
Temperatura: HR max: (%) HR avg: (%) Kalorie: (kcal)

    Od jakiegoś czasu planuję sobie wypad do Górzycy pod Kostrzynem i wobec piętrzących się przeciwności losowych odkładam to na kolejne weekendy. Nie inaczej wyglądało to w minioną sobotę a jeszcze do wczoraj wydawało się że tym razem się uda. Mój domowy mistrz w wynajdowaniu różnych przeszkód zwolnił mnie dopiero parę minut przed południem, i to pod warunkiem że wrócę około siedemnastej. Górzyca znów poszła mi bokiem.
   Przy okazji wyjazdu do Gorzowa załatwiłem pewną rodzinną sprawę która mogła spokojnie poczekać do innej okazji, ale skoro została załatwiona dziś to zostało to przyjęte z trójstronnym zadowoleniem. Wracając skręciłem na Zawarcie poszukać Dębu Bahra. Bahr był gorzowskim, a właściwie wówczas na początku XX wieku landsberskim przemysłowcem, społecznikiem, oraz filantropem niezwykle żywo interesującym się sprawami bytowymi swoich robotników. Dość wspomnieć tutaj wspomnieć o ufundowanej przez niego Łaźni Miejskiej, czy wybudowanych dla swoich pracowników blisko 850 mieszkaniach o stosunkowo wysokich jak na tamte czasy standardach, czy żłobku i przedszkolu dla pracujących matek.  
    Na swoje 70-te urodziny w 1918 roku został uhonorowany tytułem honorowego obywatela Landsberga, a pracownicy posadzili przed jedną z wybudowanych przez niego kamienic pamiątkowy dąb. Dwujęzyczna treść inskrypcji na kamieniu osadzonym przed dębem mówi: „Dąb Maxa Bahra zasadzony przez wdzięcznych pracowników z okazji 70-tych urodzin w dniu 25 października 1918 roku. Zrekonstruowano 17.09.2000 r. we współpracy Miasta Gorzowa Wlkp. z Bundesarbeitsgemeinschaft Landsberg (Warthe)”. 


   Po odszukaniu dębu do siedemnastej zostało zaledwie tyle czasu aby bez zbędnych postojów pogonić do domu.  Trasa prowadziła  przez ul. Kobylogórską, Ciecierzyce, Borek. Zapewne szybciej byłoby gdyby jechać przez Deszczno, ale nie jestem fanem tamtejszych garbatych dróg dla rowerów. Zdążyłem rzutem na taśmę.

Pokaż trasę GPS
Rower:Kross Dane wycieczki: 73.68 km (3.00 km teren), czas: 04:03 h, avg:18.19 km/h, prędkość maks: 0.00 km/h
Temperatura: HR max: (%) HR avg: (%) Kalorie: (kcal)