Na razie pogoda i czas pozwalają na kilkugodzinne wycieczki więc korzystam i wypełniam białe plamy w mojej znajomości terenu. Tydzień temu jadąc z Trzciela wypatrzyłem w Sierczu drogę prowadzącą do Żydowa i dalej do Bukowca. Dziś przyszła pora aby zrobić przejazd tym szlakiem. Na mocno garbatą asfaltową szosę wjechałem od strony Bukowca, mniej więcej po trzech kilometrach minąłem kilkuzagrodową wioskę Żydowo. W Żydowie przez chwilę korcił mnie wypatrzony na przystanku znak czarnego szlaku rowerowego, ale ostatecznie trzeba sobie zostawić coś na później. Żydowo było dotychczas ostatnią wioseczką gminy Trzciel w której dotychczas nie byłem. 
   Ponieważ w drodze do Międzyrzecza przejeżdżałem nieopodal Rańska nie mogłem sobie odmówić przyjemności przejechania obok i wokół wszystkich trzech jeziorek: Karasiowego, Długiego i Czarnego. 
   Rozterki na temat powrotu do domu, czy też przedłużenia wycieczki przerwały delikatne, zamarzające opady które w każdej chwili mogły się przerodzić w coś poważniejszego. 

 

Pokaż trasę GPS Rower:Kross Dane wycieczki: 72.79 km (5.00 km teren), czas: 04:04 h, avg:17.90 km/h, prędkość maks: 0.00 km/h
Temperatura: HR max: (%) HR avg: (%) Kalorie: (kcal)

   Jakiś czas temu odwiedziłem Rańsko i tamtejsze jeziorka. Do pełnej kolekcji zabrakło mi wtedy tylko jednego jeziora - Czarnego. Dziś nadrobiłem te zaniedbanie. Czarne podobnie jak poprzednie dwa akweny nie poraża wielkością, jest niewielkie (szacuję na 1-1,5 ha) ale linia brzegowa widziana z pewnej wysokości przypomina kształt serca i stąd zdobyło sobie pewną popularność. Leży niedaleko od parkingu przy drodze do Trzciela, w niewielkiej kotlince otoczonej sporej wysokości i stromizny pagórkami Ozu Rańskiego. Szkoda że gmina Pszczew nie pomyślała w tamtym miejscu o jakiejś wieży widokowej, na przykład zamiast tej która stoi nad jeziorem Chłop i z jej platformy widokowej można zaglądać jedynie do gniazd wronom (tak się przypadkiem składa ze przysiółek Silnej leżący u podnóża tego ozu nosi nazwę Wrony).
   Podobnie jak wczoraj dziś również starałem się unikać szos co udało się w 50 %. Dzięki wieloletniej włóczędze po drogach i bezdrożach naszego powiatu poznałem sporo dawnych dróg które wraz z rozwojem środków lokomocji straciły swoje znaczenie, niemniej nadal istnieją i pozwalają na spokojną jazdę w otoczeniu pól i lasów.



Pokaż trasę GPS Rower:Kross Dane wycieczki: 72.93 km (35.00 km teren), czas: 04:30 h, avg:16.21 km/h, prędkość maks: 0.00 km/h
Temperatura: HR max: (%) HR avg: (%) Kalorie: (kcal)

  Wycieczka leśnymi drogami wzdłuż Obry i kilku jezior bledzewskich. Dziś nie miałem ochoty na jazdę szosami w efekcie niemal 70% wycieczki to lepsze lub gorsze drogi leśne i gruntowe. Szosę po raz pierwszy opuściłem w Starym Dworku kierując się do Bledzewa. Ostateczne na drogi leśne wjechałem za Chyciną kierując się na przesmyk między jeziorami Chycińskim a Długim.
   Nawiązując do serii moich wizyt na G.W. Roon i Moltke strzegących przejść pomiędzy jeziorami ciągnącymi się od Bledzewa do Chyciny, droga w którą wjechałem również była chroniona przez Pz.W.811. Uzbrojony w 4 karabiny maszynowe i działko ppanc. bronił przesmyku pomiędzy Chycińskim i Długim. Był dwukondygnacyjny, obecnie jest mocno zniszczony, podobno można przez rumowisko zejść do pomieszczeń dolnej kondygnacji, zachowanej nieco lepiej.
  Przejechałem wzdłuż jezior: Długiego, Kurskiego i trzech jeziorek Zamkowych pod Gorzycą. Powrót wzdłuż Obry od Św. Wojciecha do Gorzycy i wzdłuż Zalewu do Zemska.



Pokaż trasę GPS Rower:Kross Dane wycieczki: 55.94 km (39.00 km teren), czas: 03:53 h, avg:14.41 km/h, prędkość maks: 0.00 km/h
Temperatura: HR max: (%) HR avg: (%) Kalorie: (kcal)

   W ramach jednego wyjazdu zrobiłem dwie wycieczki. Pierwotnie z racji nieco ograniczonego czasu ruszyłem do Chyciny. Wczoraj jadąc z Chyciny do Gorzycy zauważyłem doskonale utrzymaną a nieznaną mi ścieżkę prowadzącą gdzieś w kierunku jeziora Długiego. Dziś pojechałem sprawdzić dokąd prowadzi, a jeżeli się uda objechać jezioro. Ścieżka wyprowadziła mnie nad Jeziorną wypływającą z Długiego. Miejsce jest sympatyczne, uporządkowane i urządzone pod kątem potrzeb wędkarzy. Objechać jeziora raczej się nie uda z prozaicznej przyczyny mianowicie braku dalszego ciągu ścieżki.
   Bezpośrednio po powrocie do Skwierzyny ruszyłem na kolejną wycieczkę po lasach za Obrą, tym razem dla towarzystwa.

Pokaż trasę GPS Rower:Kross Dane wycieczki: 71.67 km (33.00 km teren), czas: 04:22 h, avg:16.41 km/h, prędkość maks: 0.00 km/h
Temperatura: HR max: (%) HR avg: (%) Kalorie: (kcal)

    Trochę włóczęgi wokół Zalewu Bledzewskiego. Tym razem po południowym brzegu. Zamysł był taki żeby brzegiem dotrzeć do miejsca gdzie do Zalewu uchodzi Struga Jeziorna. Niestety aby tam dotrzeć brzegiem należałoby przedzierać się przez młodnik. Z rowerem byłby mały problem. Wprawdzie aby dotrzeć do samego cypla można byłoby wjechać w inną drogę ale przejazd wzdłuż Strugi Jeziornej zostawiłem sobie na inną okazję.
   Od strony południowej strome brzegi opadają kilkanaście metrów niemal pionowo w dół i od razu schodzą pod wodę. Od napotkanego kiedyś wędkarza usłyszałem że w tym miejscu już kilka metrów od brzegu głębia sięga do około sześciu metrów, później dno już się wypłaszcza. Natrafiłem na miejsce gdzie brzeg schodzi łagodniej do samej wody. Zastałem tam dziwną infrastrukturę; jakąś ziemiankę, ślad po wiacie, jakieś betonowe rampy i powieszone na drzewie pluszowe miśki. Poza samymi pluszakami wygląda to tak jakby kiedyś było tu miejsce jakichś biwaków harcerskich. Dziś  miejsce również nie wygląda na całkowicie opuszczone, ale nie widziałem żadnych informacji że teren jest prywatny więc zajrzałem na posesję. Powrót do domu przez Gorzycę i Międzyrzecz.
   Poniżej kilka zdjęć znad Zalewu.




Pokaż trasę GPS Rower:Kross Dane wycieczki: 52.20 km (18.00 km teren), czas: 03:22 h, avg:15.50 km/h, prędkość maks: 0.00 km/h
Temperatura: HR max: (%) HR avg: (%) Kalorie: (kcal)

      Wczoraj wracając spod Rybojad zboczyłem w Sierczu do Rańska. O samej miejscowości wielokrotnie słyszałem ale nie leżała na moich szlakach. Wczoraj widziałem na odległych polach pojedynczą zagrodę a przy mijanej leśniczówce zobaczyłem tablicę oznaczającą koniec miejscowości. Czas nie pozwolił sprawdzić czy Rańsko to tylko dwie zagrody, czy w kępach drzew nie kryją się kolejne. Dziś wyruszyłem specjalnie aby to zbadać.
      Tablica przy leśniczówce informuje że ciągłość osadnicza w tym miejscu trwała od środkowej epoki kamiennej aż do średniowiecza, a obecna wieś została założona jako osada olenderska w XVIII wieku. Wioska liczy zaledwie kilkanaście rozproszonych zagród, ale podobno w okresie międzywojennym miała swoją szkołę. W pobliżu znajdują się trzy niewielkie jeziorka, z których udało mi się przejechać tylko nad brzegiem Długiego. Celowałem również na jezioro Czarne o charakterystycznej linii brzegowej przypominającej serce, niestety nie udało się. Zostało na inną okazję. Wioskę oddziela od szosy Trzciel-Międzyrzecz pas lasu i podłużne wzniesienie Ozu Rańskiego. Jest to forma polodowcowa powstała na skutek osadzania piasku i żwiru przez wody płynące pod lodowcem lub w jego szczelinach. Z jego wierzchołka podobno roztacza się piękny widok na dolinę Obry i jezioro Długie. Jezioro to jest płytkie i na pierwszy rzut oka sprawia wrażenie że powstało jako zalane wyrobisko po żwirowni.
   Powrót przez Bobowicko i Międzyrzecz.

   

Pokaż trasę GPS Rower:Kross Dane wycieczki: 70.40 km (20.00 km teren), czas: 04:17 h, avg:16.44 km/h, prędkość maks: 0.00 km/h
Temperatura: HR max: (%) HR avg: (%) Kalorie: (kcal)

     Wycieczka w okolice Pszczewa i Trzciela. Do samego Trzciela nie dotarłem skracając nieco drogę w Rybojadach. Korzystając z mniejszego niż zazwyczaj ruchu na DK 24 wybrałem wariant trasy poprzez Sterki i Nowe Gorzycko. Poniżej kilka zdjęć z rynku i okolicy dworu biskupiego, chociaż z dworem biskupim ma tylko wspólną lokalizację. Budynki powstały w początku i połowie XIX wieku kiedy od dawna były już własnością barona Hiller Gartringena a później jego spadkobierców rodziny Zu Dohna. Nawiasem mówiąc ostatni właściciel Wilhelm Zu Dohna był oficerem kawalerii i kiedyś natknąłem się na wzmiankę że podczas II wojny był dowódcą któregoś z pułków kozackich w kolaboracyjnej Dywizji Kozackiej. Sam Wilhelm zaginął w niewyjaśnionych okolicznościach w styczniu 1945 podczas ewakuacji z Pszczewa.



Pokaż trasę GPS Rower:Kross Dane wycieczki: 92.29 km (7.00 km teren), czas: 05:09 h, avg:17.92 km/h, prędkość maks: 0.00 km/h
Temperatura: HR max: (%) HR avg: (%) Kalorie: (kcal)

     Wycieczka wałami przeciwpowodziowymi do Krobielewa i dalej do Stryszewa. Powrót przez Goraj i Lubikowo.
     Poniżej kilka zdjęć z Krasnego Dłuska; niszczejący pałac, jeden z domów i opuszczona szkoła.


Pokaż trasę GPS Rower:Kross Dane wycieczki: 62.44 km (34.00 km teren), czas: 04:04 h, avg:15.35 km/h, prędkość maks: 0.00 km/h
Temperatura: HR max: (%) HR avg: (%) Kalorie: (kcal)

   Pętla przez Gorzycę i obok jeziora Chycina z dłuższą wizytą w ruinach GW Moltke.  Ruiny GW Moltke leżą bezpośrednio na zapleczu Ośrodka Dydaktyczno- Socjalnego AWF Poznań w Chycinie.
    Panzerwerk 814 inaczej zwany Grupą Warowną Moltke stanowiący element północnego odcinka MRU miał chronić wąski (ok. 50 m.) przesmyk między jeziorami Czyste (Cisie) i Chyciną. Składał się z głównego dwukondygnacyjnego schronu połączonego poternami z dwoma odosobnionymi schronami wyposażonymi w kopuły bojowe. W górnej kondygnacji głównego schronu mieściły się wejścia do obiektu i pomieszczenia bojowe, na dolnej pomieszczenia bytowe załogi oraz zejścia do potern prowadzących do schronów odosobnionych. Uzbrojony w 8 karabinów maszynowych i granatnik M19 stanowił jak na tak wąski przesmyk bardzo silny punkt oporu. Prawdopodobnie uznano że ze względu na ukształtowanie terenu grupie nie zagraża atak czołgów i zrezygnowano z obrony ppanc.
   Po wojnie schrony grupy “Moltke” zostały wysadzone i pozbawione opancerzenia. Potężny obiekt główny jest zniszczony w ponad 60 %. Wybuch zerwał i odrzucił stropy, w znacznym stopniu zniszczył pomieszczenia obu kondygnacji i zasypał szyby klatek schodowych. Schron odosobniony od strony jeziora Czystego zniszczony niemal w 100%,  z drugiego od strony jeziora Chycińskiego zachowała się część ścian z widocznym na dnie zejściem do poterny i dwie odrzucone na bok potężne bryły betonu.




Pokaż trasę GPS Rower:Kross Dane wycieczki: 50.13 km (14.00 km teren), czas: 03:03 h, avg:16.44 km/h, prędkość maks: 0.00 km/h
Temperatura: HR max: (%) HR avg: (%) Kalorie: (kcal)

   Wyjazd do Puszczy Noteckiej dla towarzystwa. Chciałem pokazać towarzyszowi wycieczki kamień "Alexanderstein", trochę jednak zawiodła pamięć leśnych dróg. Ostatecznie skończyło się tylko na Jeziercach.
   Jezierce - dawna puszczańska wioska, jeszcze przed drugą wojną światową było w niej ok 10 gospodarstw. Po 1945 nie zasiedlona, budynki rozebrano, a pozyskaną z rozbiórki cegłę wywieziono na odbudowę Warszawy. Ocalała jedynie leśniczówka z budynkami gospodarczymi, a po byłych mieszkańcach pozostał tylko cmentarzyk. Jeszcze obecnie widać na nim ślady ok 30 mogił.

Pokaż trasę GPS Rower:Kross Dane wycieczki: 34.20 km (25.00 km teren), czas: 02:21 h, avg:14.55 km/h, prędkość maks: 0.00 km/h
Temperatura: HR max: (%) HR avg: (%) Kalorie: (kcal)