Za Bledzewem

     Początkowo miała to być tylko nieco rozszerzona powtórka z wczorajszej trasy która nieoczekiwanie została w Bledzewie przedłużona aż do Templewa.
     W samym Bledzewie zajechałem na rzadko odwiedzany cmentarz żydowski. Dotychczas byłem tam dwa, lub trzy razy. Latem odstrasza od tego nieco piaszczysta droga, dziś było zupełnie przyzwoicie, a nawet nie musiałem zawracać do Bledzewa. Oddzielająca go od szosy Jordanka zupełnie wyschła i można było suchą stopą wydostać się na szosę do Sokolej Dąbrowy w pobliżu stawów. Właśnie to w połączeniu z słoneczkiem które wyjrzało zza chmur skłoniło mnie do przedłużenia wycieczki o okrężną trasę przez Nową Wieś, Templewo i Goruńsko.
    Kiedyś zastanawiałem się jak to było możliwe że w dobrach klasztornych, a Bledzew do nich należał, mieszkało spore skupisko ludności żydowskiej, przecież w przedrozbiorowej Rzeczypospolitej w miejscowościach należących do kościoła katolickiego Żydzi nie byli tolerowani. Inaczej było w majątkach szlacheckich a zwłaszcza w miastach królewskich gdzie stanowili spory odsetek, chociaż jako pozbawieni wielu praw nie byli obywatelami zbyt wysokiej kategorii. Inaczej było w sąsiednich Prusach gdzie szereg aktów prawnych z końca XVIII i pierwszej połowy XIX wieku zniosło średniowieczne ograniczenia. Po drugim rozbiorze Bledzew znalazł się w zaborze pruskim i sytuacja prawna wielkopolskich Żydów uległa radykalnej zmianie. Przestały obowiązywać wcześniejsze ograniczenia, ponadto pod koniec XVIII wieku w Prusach przejściowo obowiązywał nakaz osiedlania się Żydów w miastach, te uwarunkowania spowodowały napływ kilkunastu rodzin żydowskich do Bledzewa. W roku 1797 w mieście osiedliło się kilka rodzin z pobliskiego szlacheckiego Goruńska i kilkanaście z odległego o ok 15 km. Trzemeszna. Nawiasem mówiąc właściciel Trzemeszna widząc jaki uszczerbek w dochodach przynosi wyjazd Żydów szybko postarał się o nadanie praw miejskich dla Trzemeszna (miało je w latach1804-1870). W roku 1840 bledzewska gmina żydowska osiągnęła szczyt rozwoju licząc 122 osoby. Po roku 1850 prawodawstwo pruskie zniosło ostatnie ograniczenia dla Żydów co spowodowało stopniowe ich przenoszenie się do dużych miast gdzie mieli większe możliwości. Na początku XX wieku pozostało ich w Bledzewie zaledwie kilku. Ostatni pogrzeb na cmentarzu żydowskim miał miejsce w styczniu 1939 r. Wkrótce potem córka i wnuczka ostatniego pochowanego Żyda, Siegfrieda Gurau wyjechały kończąc niemal półtorawieczną obecność Żydów w Bledzewie. 
   Trasą przez Sokolą Dąbrowę, Nową Wieś, Templewo i Goruńsko jeżdżę dosyć często traktując ją jako autonomiczną wycieczkę przy okazji wyjazdu w kierunku Bledzewa. Poniżej kilka dzisiejszych zdjęć.





Rower:Kross Dane wycieczki: 61.60 km (26.00 km teren), czas: 04:07 h, avg:14.96 km/h, prędkość maks: 0.00 km/h
Temperatura: HR max: (%) HR avg: (%) Kalorie: (kcal)