Poszukiwań Pz.W.876 i 877 ciąg dalszy

    Poza służbowym przejazdem przez Zemsko i Stary Dworek dokończyłem wczorajsze poszukiwania Pz.W.876 i 877. Tak jak przypuszczałem leżały bardziej na północ od miejsc które sprawdzałem wczoraj.
  Krótkie jesienne dni z niepewną pogodą spowodowały u mnie nawrót zainteresowań dla resztek fortyfikacji leżących w najbliższej okolicy, czyli północnego odcinka MRU. Północny odcinek czyli wszystko co zbudowano na północ od Kurska składa się z grup warownych: GW Moltke i GW Roon strzegących przejść między ciągiem jezior: Chycińskiego, Czystego i Lipawki, dwóch zwodzonych mostów; rolkowego w Bledzewie i obrotowego w Starym Dworku oraz GW Ludendorf z zespołem pojedynczych schronów. Wszystkie obiekty poza mostami zostały wysadzone przez saperów już po wojnie i trzeba przyznać że na tym odcinku znali się na swoim fachu oraz nie żałowali materiałów wybuchowych ponieważ nie ocalało literalnie nic.


   Obrę przekroczyłem po moście stałym w Starym Dworku. Piszę stałym ponieważ kilkaset metrów dalej nad sztucznym kanałem leży forteczny most obrotowy. Zakole Obry i wspomniany kanał odcinają kawałek terenu tworząc wyspę z pagórkiem. Na pagórku oprócz kilku domostw obok drogi sterczy jedna ściana dwukondygnacyjnego schronu MG.u.Pak.845 osłaniającego swoim ogniem most na Obrze. Schron ten uległ całkowitemu zniszczeniu, a dolna kondygnacja zasypaniu. Obecny most zbudowano kilka lat temu obok prowizorycznej przeprawy która zdaje się zastępowała pierwotny most. Na jego istnienie wskazywałyby dziwne zboczenie z osi starej drogi i widoczne w jej osi przyczółki na brzegu rzeki.


  O moście nad kanałem fortecznym wspominałem wielokrotnie, dlatego dziś ten temat pominę. Dziś interesują mnie tylko schrony.
   Na drugim brzegu Obry istniało kilka odosobnionych schronów współdziałających z GW Ludendorff. W lecie rzadko się tam zapuszczam z względu na ciężki przejazd po piaszczystych drogach. Dziś zatrzymałem się przy Pz.W.850. Położony na szczycie małego pagórka, uzbrojony w dwa karabiny maszynowe strzegł podejść na zaplecze mostu obrotowego i GW Ludendorf. Uległ całkowitemu zniszczeniu, a ściany i strop stanowią przemieszaną kupę gruzu. Pancerze podobnie jak na pozostałych obiektach już dawno trafiły do hut.
   Pod Ludendorffa nie podjeżdżałem, przy Pz.W875 zatrzymałem się tylko aby sfotografować elementy zapór drogowych wydobyte podczas przebudowy skrzyżowania i drogi na przedpolu bunkra.





    Pozostały dwa ostatnie schrony, czyli Pz.W876 i 877 zbudowane w schyłkowym okresie budowy MRU kiedy zaczynała się już zmieniać się doktryna wojenna Niemiec, zatem lżejszego typu. Schrony znajdowały się na szczytach podłużnego pasma pagórków ciągnących się na północ, wzdłuż drogi do Trzebiszewa. Bloki wejściowe schronów znajdowały się od strony drogi, natomiast na przedpolach od strony Skwierzyny zasłonięte są jeszcze dwoma pasami podobnych wzgórz. Ukształtowanie terenu nie pozwalało na użycie sprzętu pancernego a atakujący żołnierze przeciwnika musieliby pod ogniem obrońców zejść po odsłoniętym przeciwstoku i pokonać dolinkę pomiędzy wzgórzami. Dodatkowo Pz.W.877 leżący dziś nad drogą S3 miał jak sądzę wgląd w dolinę Warty, dziś zasłonięty przez rosnący tam las. Oba schrony uzbrojone były w po dwa karabiny maszynowe w kopułach. Ogólnie słabością MRU było słabe uzbrojenie w broń ppanc. Załogi schronów liczyły po ok. 20 ludzi, z czego jedną połowę stanowiła obsługa uzbrojenia bunkra, a druga drużynę wypadową obsadzającą pobliskie okopy. Oba schrony zostały wysadzone, wybuchy odrzuciły stropy natomiast skruszone ściany uległy odchyleniu na zewnątrz. Podejść do schronów dodatkowo broniły tzw. Tobruki (Ringstand RS58c). Jeden z nich należący do systemu Pz.W.877 znajdował się w osi budowanej kilka lat temu drogi S3. Zawalidroga ostatecznie został przewieziony do muzeum MRU w Pniewie koło Kaławy.

  Oba te schrony wymagały dziś ode mnie sporego wysiłku, pieszego przedzierania się przez krzaki, okopy i strome stoki wzgórz. Tamtejsze drogi znam z wcześniejszych grzybobrań ale nigdy nie chciało mi się wdrapywać na szczyty pagórków dlatego nigdy nie natknąłem się na te gruzowiska. Na tym skończyłem dzisiejszą wycieczkę, zresztą zaczęło siąpić co skutecznie zdopingowało mnie do powrotu.



Rower:Kross Dane wycieczki: 27.65 km (13.00 km teren), czas: 02:31 h, avg:10.99 km/h, prędkość maks: 0.00 km/h
Temperatura: HR max: (%) HR avg: (%) Kalorie: (kcal)