Do pomnika wilka

     Na dzisiejszy wyjazd namówił mnie Adam Cz. Decyzja o tym dokąd pojedziemy zapadła już w trakcie jazdy. Wypadło na stojący w lesie kilka kilometrów za Międzyrzeczem pomnik wilka. 
    Okolice Międzyrzecza zawsze były mocno zalesione. Gdy u schyłku średniowiecza rozpoczęto na masową skalę wyrąb lasów, nastąpił spadek pogłowia zwierzyny płowej, głównego pokarmu wilczych watah. Przymierające głodem wilki zabrały się wówczas za zwierzęta domowe, szczególnie za owce i bydło. W obronie inwentarza zaczęto je bezlitośnie tępić. Osiemnastego lipca 1852 r. w lasach międzyrzeckich zastrzelono ostatniego wilka który przywędrował w te okolice z Wielkopolski. W wielkiej obławie zorganizowanej przez myśliwych i chłopów z Bukowca, Wyszanowa i Bobowicka padł z ręki Johana Ungera z Lusowa pod Poznaniem. Ok. 6 km na południowy wschód od Międzyrzecza w miejscu gdzie został upolowany, postawiono obelisk z kamieni w kształcie wysokiej na 3 m piramidy. Na jednej ze ścian bocznych umieszczono tablicę z wyrytym wierszowanym napisem w języku niemieckim. Podczas przeprowadzonego kilka lat temu remontu do niemieckiego dołączono napis polski będący dosyć swobodnym tłumaczeniem oryginału
 "Tu zakończył Kompan życie,
który owiec zżera płód
Johan Unger należycie
Zaspokoił jego głód".
      Do pomnika dotarliśmy tradycyjną trasą przez Międzyrzecz. Powrót czerwonym i zielonym szlakiem do Bobowicka, a stamtąd przez Żółwin do Kalska i Rokitna. Z Rokitna czerwonym szlakiem do Chełmska.
    W lasach pod Bobowickiem zaskakują znakomicie utrzymane leśne drogi, jazda po nich jest samą przyjemnością. Od czasu mojego ostatniego pobytu w tych lasach (kilkanaście miesięcy temu) na węzłowych rozjazdach szlaków pojawiły się tabliczki kierunkowe. Zabłądzenie stało się tam praktycznie niemożliwe. Zaszły zmiany na plus.


Rower: Dane wycieczki: 63.32 km (17.00 km teren), czas: h, avg: km/h, prędkość maks: 0.00 km/h
Temperatura: HR max: (%) HR avg: (%) Kalorie: (kcal)