Śladami Starego Fryca

   Od dawna przymierzałem się na wycieczkę w kierunku Kostrzyna. W wolny piątek, wolny od wszelkich obowiązków poza porannymi zakupami, mogłem sobie pozwolić na całodzienny wyjazd. Przy okazji wyjazdu do Kostrzyna chciałem odwiedzić leżący w pobliżu Dąbroszyn, a zupełnie nieoczekiwanie znalazłem się jeszcze na polu bitwy pod Sarbinowem i przed kaplicą templariuszy w Chwarszczanach.
   Do Dąbroszyna dotarłem jednym skokiem, bez zatrzymywania się przez Kołczyn, Świerkocin i Witnicę. Jedyna króciutka przerwa w Witnicy, przy wylocie z miasta, obok tablicy wspominającej o osadnictwie w okolicy w epoce kultury łużyckiej. Figury umieszczone obok tablicy swoimi rysami bardziej przypominają neandertalczyków, ale mniejsza o szczegóły.

    Sporo czasu spędziłem w Dąbroszynie. Pierwsza przy drodze z Gorzowa rzuca się w oczy baszta zbudowana w XIX w. przez hrabiego Bogislawa von Schwerin, będąca obecnie w stanie ruiny, kiedyś stanowiła element architektury parkowej. Kilka lat temu jej ówczesny właściciel próbował urządzić w niej punkt turystyczny z kawiarnią i punktem widokowym na pobliski Park Narodowy Ujście Warty, niestety pozbawiony wsparcia zrezygnował z projektu próbując ją sprzedać. W pobliżu kościół z mauzoleum i kryptą grobową rodów von Schöning i von Wreech. Niestety kościół zamknięty, a chętnie zobaczył bym sarkofag feldmarszałka Hansa Adama II. Zgodnie z legendą feldmarszałek został w nim pochowany z swoją diamentową szpadą , darem od cesarza Leopolda. Przed kościołem kilka płyt nagrobnych rodziny Schwerinow z dawnego cmentarzyka przykościelnego i trzy krzyże symbolizujące nagrobki ostatnich właścicieli majątku którzy nie mogli spocząć obok swych przodków. Tuż obok kościoła stoi pałac zbudowany w połowie XVII w. przez feldmarszałka Hansa Adama von Schöning, później przebudowany przez jego spadkobierców.

  W pałacu jako nastolatek wielokrotnie gościł królewicz pruski Fryderyk. Fryderyk około roku 1730 popadł w ostry konflikt z ojcem Fryderykiem Wilhelmem I "królem sierżantem". Efektem była nieudana próba ucieczki z kraju. Ujęty Fryderyk został uwięziony w kostrzyńskiej twierdzy, a jego przyjaciel i pomocnik w ucieczce porucznik von Katte ścięty na jego oczach przed kostrzyńskim zamkiem. Gdy ojciec królewicza zamienił mu wyrok na obowiązek praktyki urzędniczej w kostrzyńskim rządzie Nowej Marchii często gościł on w Dabroszynie u żony pułkownika von Wreecha. Platonicznie uwielbiana przez księcia piękna Eleonora von Wreech , wówczas już matka pięciorga dzieci, była wnuczką wspomnianego wcześniej feldmarszałka.
    Naprzeciw pałacu w parku górnym (przewrotnie - leżącym na dole) okazały pomnik Wiktorii wystawiony w roku 1840 przez von Schwerinów kolejnych posiadaczy Dąbroszyna, a upamiętniający dokonania i pobyt Fryderyka II w Dąbroszynie. Trochę poszczerbiony i postrzelany przetrwał w stosunkowo niezłym stanie.


   Kolejne dwa zabytki mieszczą się po przeciwnej stronie pałacu, za drogą, w lesie nazywanym ongiś parkiem dolnym (ponieważ znajduje się na górze, na wysokim zboczu doliny :)). Nad wąwozem którym biegnie droga do Sarbinowa widać resztki mostku łączącego dwa sąsiadujące wzgórza. Na jednym z nich wznosił się nieistniejący dziś pawilon -świątynia Zofii, a na przeciwległym brzegu zachował się obelisk wzniesiony dla upamiętnienia przeprawy przez przełęcz Gabel w Sudetach w roku 1778 podczas wojny o sukcesję bawarską (nazywana czasem wojną kartoflaną) przez ks. Henryka ,brata Fryderyka II. Na kolejnym pagórku wznosi się świeżo odrestaurowana świątynia Cecylii z rzeźbą Chronosa. 

    Skoro w pobliżu znajduje się Sarbinowo należałoby zobaczyć pole bitwy stoczonej 25 sierpnia 1758 przez wojska rosyjskie i pruskie pod dowództwem wspomnianego już wcześniej Fryderyka II. Starcie odbyło się w ramach wojny siedmioletniej. Miejsce z którego Fryderyk dowodził bitwą upamiętnia kamień umieszczony u podnóża małego wzniesienia.


    Na horyzoncie widać Chwarszczany, zatem żal byłoby nie zobaczyć średniowiecznej kaplicy, jedynej pozostałości po miejscowej komandorii templariuszy.

    Z Chwarszczan już bezpośrednio do Kostrzyna. W Kostrzynie interesuje mnie twierdza wzniesiona w XVI w. kiedy Kostrzyn był stolicą Nowej Marchii. Miasto i twierdza zniszczone w wyniku działań wojennych. Gruzy zostały uprzątnięte, zachowały się jedynie ulice, piwnice i sięgające najwyżej do 1,5m fragment ścian kamienic. Zaś obecne miasto wznosi się na północnym brzegu Warty.

   Zasiedziałem się trochę wśród gruzów i uliczek Starego Kostrzyna dlatego 60 km pozostałe do domu  pokonałem jednym skokiem, zatrzymując się jedynie w Słońsku i dla zaspokojenia potrzeb. Nie zboczyłem do fortów, nie zatrzymałem się w Krzeszycach. W Skwierzynie znalazłem się tuż przed zmrokiem.

Rower: Dane wycieczki: 162.02 km (3.00 km teren), czas: h, avg: km/h, prędkość maks: 0.00 km/h
Temperatura: HR max: (%) HR avg: (%) Kalorie: (kcal)